The Greatest Guide To نیلینگ
The Greatest Guide To نیلینگ
Blog Article
پایداری سطح موردنظر در گودبرداری بر اساس برقراری تعادل نیروهای مقاوم و محرکی که در سطح لغزش ایجاد میشود، محاسبه میگردد.
برای مثال کنترل کفایت تعداد زهکش های به کار رفته در پیش بارگذاری
پس از اتمام فرآیند تزریق دوغاب، بهمنظور جلوگیری از فرسایش و حفظ یکپارچگی میخهای انتهایی، ضروری است که سطح دیواره با استفاده از یک لایه مش (تشکیل شده از میلگردهای طولی و عرضی) با تکنولوژی شاتکریت (بتن پاشی) پوشانده شود.
همچنین، در مواجهه با موانع تأسیساتی میتواند محدودیتها و چالشهایی ایجاد شود که نیاز به راهحلهای خاص دارد.
استفاده از سازه نگهبان نیلینگ در ساختمان سازی نیز بسیار رایج بوده و معمولا در زمانهایی که سازه در خطر نشست و رانش زمین است اجرا میشود. استفاده از روش میخکوبی برای جلوگیری از آسیبهای زلزله نیز کاربرد دارد.
در نهایت، توسعه و ارتقاء دانش فنی و مهارت اجرایی در این زمینه، به بهبود عملکرد و کاهش مخاطرات احتمالی این روش منجر خواهد شد.
در سال های بعد نیز به مرور این تکنیک در سطح جهان گسترش یافت. در ایران نیز استفاده از روش نیلینگ در سال های اخیر توسعه چشمگیری یافته و یکی از کاربردی ترین روش ها به ویژه در ساخت و ساز های شهری می باشد.
با توجه به ویژگیهای منحصر به فرد هر گود و وجود عدم قطعیت ها و تنوع متعدد در:
لازم بذکر است در بعضی از موارد عملیات حفر چاه وچود نداشته و پروفیل حائل فولادی پس از اتمام عملیات مقطعی خاکبرداری، حفاری و نصب المان تسلیح در محل مربوطه می شود.
روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.
در این روش امکان اجرای پوشش دائمی نیز در صورت نیاز وجود دارد. این پوشش ها نیز می تواند از نوع بتن پاششی، بتن پیش ساخته، بتن درجا ریز و سایر انواع تکنولوژی های جدیدتر برای اجرای پوشش طرح دار و سازگار با محیط می باشد. در روش انکراژ انواع روش های تزریق جهت تامین مقاومت قسمت گیردار وجود دارد.
پارامترهای ژئوتکنیکی لایههای تحت الارضی در ساختگاه های مختلف،
پس از استقرار دستگاه مخصوص در موقعیت مناسب، چاهکهای افقی یا مایل در دیوارههایی با فواصل مشخص نیلینگ چیست حفاری میشوند. قطر این چاهکها تقریباً در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر و عمق آنها حدوداً ۵ تا ۱۰ متر است.
با توجه به اینکه دوغاب با فشار زیاد در خاک نفوذ میکند، منتقل کردن آن از طریق شلنگ تزریق دستگاه انجام میگردد.